André Gantman heeft in januari 2020 een nieuw boek uitgebracht. De Antwerpse politicus schreef het boek ‘Het Auschwitz-gen‘ ter nagedachtenis van zijn grootvader, die gestorven is in Auschwitz.
“Het feit dat je familieleden verloren hebt in de Holocaust blijf je altijd meedragen. En dat heeft ook een impact op de manier waarop je de maatschappij bekijkt. Ik kan verstaan dat mensen dat anno 2020 niet begrijpen. Maar ik en anderen voelen het zo aan. Ik snap dat men wil nadenken over mensenrechten vandaag. Een colloquium over bijvoorbeeld de situatie van de Oeigoeren in China kan interessant zijn. Maar hoe kader je dat dan met respect voor wat er tijdens de Tweede Wereldoorlog in de Kazerne Dossin is gebeurd? Als je een polemisch debat wil, dan kan je dat ook organiseren in een universiteitscampus. Ik zou graag hebben dat het museum sereen blijft,” aldus Gantman in De Morgen.
Educatie en reflectie zouden Jodenhaat verbannen gezien de gevolgen ervan die geleid hebben tot de genocide die de nazi’s organiseerden. Gantman stelt vast dat het antisemitisme helemaal niet is verdwenen maar aan kracht heeft herwonnen via onder meer sociale media, folkloristische activiteiten en zogenaamde identitaire bewegingen.
Antizionisme is antisemitisme
Gantman gaat ook in op de in linkse kringen gekende boosaardige vooroordeel dat enkel Israël verantwoordelijk is voor de problemen in het hele Midden-Oosten en in de Palestijnse gebieden in het bijzonder:
Als je die stelling permanent verspreidt, dan ga je de weg voor Jodenhaat plaveien. Alle internationale organisaties zeggen dat vandaag alle lichten voor Jodenhaat op rood staan. In mijn boek schrijf ik trouwens ook dat je antizionisme gelijk kan stellen met antisemitisme. Om dat te begrijpen moet je terug gaan naar de Zesdaagse Oorlog van 1967. Ik weet nog dat het toen ook op de BRT klonk dat Israël ‘nu een veroverende mogendheid’ was. Dan zijn de remmen losgelaten. Dan was het: ‘Het is erg wat er in de Tweede Wereldoorlog gebeurd is, maar zie wat de Joden vandaag doen’. Wat ik in het boek vaststel, is dat Jodenhaat er altijd al is geweest, maar steeds onder andere vormen.
75 jaar Auschwitz herdenking
Gantman stelt in het boek vast dat het antisemitisme 75 jaar na het einde van de Tweede Wereldoorlog niet is verdwenen, maar wel versterkt is. Op 8 mei 2020 wordt de 75ste verjaardag van het einde van de Tweede Wereldoorlog in Europa gevierd. Op 27 januari 1945 stonden de Sovjettroepen aan de poorten van het concentratie- en uitroeiingskamp Auschwitz waar Adolphe Fischer, de grootvader aan moederszijde van André Gantman, is gestorven.
Zoals duizenden anderen werd hij gedeporteerd vanuit Antwerpen in het kader van de geplande ‘eindoplossing van het Joodse vraagstuk’. ‘Nooit meer Auschwitz’ werd een politiek en een veelvuldig geuit maatschappelijk credo. 27 januari werd zelfs uitgeroepen door de VN tot ‘Holocaust Memorial Day’.
De auteur draagt in zich door het familiale verleden wat hij zelf noemt ‘een Auschwitz-gen’ dat hem in staat stelt de Jodenhaat die in de maatschappij sluimert te onderkennen. Zijn boodschap luidt: ‘mijn inzet tegen antisemitisme is een strijd voor vrijheid en democratie’. Samen met filosofe Tinneke Beeckman gaat Gantman op zoek naar het Auschwitz-gen in onze samenleving.
Gantman noemt zichzelf een vrijzinnige Jood en is ook lid van het dagelijks bestuur van de Dossinkazerne. Hij ziet het antisemitisme toenemen en vecht hiertegen. Maar is bijvoorbeeld kritiek uiten op Israël ook antisemitisch? Gantman gaat hierover in discussie met Ludo Abicht, een kenner van het Belgische Jodendom.
André Gantman over zijn boek ‘Het Auschwitz-gen’ in De Zevende dag
_____
André Gantman (1950) is jurist. Hij was advocaat, en schepen van Antwerpen. Momenteel is hij er gemeenteraadslid. Hij is tevens voorzitter van Opera Ballet Vlaanderen. Eerder publiceerde hij Jood zijn is een avontuur en Het gespleten geweten: anti-antisemitisch pamflet.
Bronnen:
naar een artikel “Het Auschwitz-gen | André Gantman” op de site van Doorbraak
naar een artikel “André Gantman: Het Auschwitz-gen” van 29 januari 2020 op de site van Brandtpunt
naar een artikel “André Gantman: ‘Zoek maar eens de verschillen tussen Aalst carnaval 2019 en carnaval in Mainz 1939’” van 18 januari 2020 op de site van De Morgen