“Ik wil niet leven in een land waar de Kristallnacht straks enkel nog met bewakers voor de deur kan herdacht worden.”
[Lodewijk Asscher, minister Sociale Zaken en Werkgelegenheid op 9.11.2014 te Amsterdam]
Zaterdagochtend 15 november werd omstreeks 9u15 op nauwelijks vijftig meter van mijn appartement een Antwerpse religieus-orthodoxe Jood (rabbijn?) neergestoken, in wat duidelijk een door antisemitisme geïnspireerde terreuraanslag was. De 31-jarige Joodse man kreeg een steekwond in zijn nek en moest voor verzorging worden opgenomen in het ziekenhuis. Gelukkig was het minder erg dan gevreesd en kon de rabbijn een paar uren later weer naar huis.
Het incident speelde zich af onder een slecht verlichte spoorwegbrug aan het Kievitplein, waar het zelfs bij klaarlichte dag nog erg donker oogt. De dader, die zich ongestoord en blijkbaar onherkend uit de voeten maakte, zal zich wellicht hebben laten inspireren door de vele steekpartijen die Palestijnse moslims de afgelopen weken uitvoerden in Jeruzalem en andere steden in Israël en op de Westbank. Daar moet verder geen tekeningetje bij, me dunkt. Copycat aanslag, niks anders.
Aan het Kievitplein en de straten errond achter de spoorlijn was deze buurt voor het begin van de Tweede Wereldoorlog een erg levendige Joodse buurt. De Stoomstraat, Van Immerseelstraat, Milistraat enz. tot aan de Provinciestraat bruistte van Joodse activiteit maar die werd in de jaren 1940 door de nazi’s en hun Vlaamse collaborateurs volkomen teniet gedaan. Thans bevinden er zich nog enkele Joodse scholen en enkele synagoges, maar van die vroegere levendigheid is geen spoor mee te merken. Jammer.
Die oude vooroorlogse Joodse buurt gaat ongemerkt over in wat wij hier in de volksmond ‘Borgerocco’ noemen, een verbastering van Borgerhout, een district van Antwerpen, dat de thuis is geworden van duizenden migranten van voornamelijk Marokkaanse en van moslim origine.
In 
de Provinciestraat bevindt zich de befaamde Joodse bakkerij en patisserie Kleinblatt en een paar huizen vandaan een Marokaanse bakkerij waar een replica van de Rotskoepel van Jeruzalem op de toog staat pal naast de kassa en waar je munten in kan stoppen “ter steun”.
Ja, steun aan wat en wie en waarom? Ik heb nog nooit aan die bakker durven vragen wat dat ding op zijn toog doet, maar ik kan het wel raden natuurlijk.
Joden en moslims delen dus al jaren die wijk en dat heeft tot op heden tot weinig noemenswaardige incidenten geleid, behalve dan de gekende antisemitische schimpscheuten naar Joden toe, die gewoonlijk zwijgend en met de ogen naar de grond gericht, gelaten geïncasseerd dan wel genegeerd worden.
Echter, sinds gisterochtend werd die wederzijdse tolerantie, dat stilzwijgende pact onder de tegengestelde volks- en religieuze groepen, brutaal doorbroken door die aanslag op de rabbijn. Het feit dat dit incident zich bovendien op de sabbat afspeelde en wel precies op die plek waar het hart sloeg van die levendige vooroorlogse Joodse buurt, maakt het allemaal nog wat significanter en grimmiger.
Gelukkig is het voor de Joodse rabbijn deze keer goed afgelopen, maar de psychologische schade aan de hele Joodse gemeenschap van Antwerpen, die zo’n 20.000 leden groot is en in hoofdzaak gevormd wordt door zichtbaar religieus-orthodoxe Joden, moet enorm zijn. De Joden van Antwerpen hebben gisteren een dreun van jewelste gekregen die nog lang zal nazinderen. In de vermeende bubbel van veiligheid in het ‘Jeruzalem van het Noorden’ zoals het hier vroeger genoemd werd, is een gat geslagen zo groot als een huis.
In de nasleep van de viervoudige moord in mei 2014 in het Joods Museum te Brussel, leek tijdens de Joodse feestdagen van september de wijk waar ik woon wel op een belegerde vesting. Nooit geziene veiligheidsmaatregelen, compleet verlaten straten wegens parkeerverbod, afspanningen, wegblokkades, honderden politieagenten met machinegeweren, controles, intensieve patrouilles enz. hebben imho het onveiligheidsgevoel bij de Antwerpse Joden in werkelijkheid alleen maar doen toenemen.
Dat zal er na deze aanslag niet op verbeteren, integendeel. Te lang werd weggekeken van de aankomende wrevel, het sluimerend antisemitisme onder moslims waarover met geen woord werd gerept in de Joodse pers noch openlijk of tijdens samenkomsten, het angstvallig wegwuiven van antisemitische signalen, het bewust toedekken en verzwijgen van moslimantisemitisme, dat met de oorlog in het Midden-Oosten alleen maar is toegenomen en zijn slopend werk deed in de geesten van de migranten.
Met wegblokkades en wegkijken van het probleem, zal je nooit het aanstormend moslim antisemitisme kunnen bestrijden. Ik kan mij best voorstellen dat Abou Jahjah en zijn Movement X hier weer veel hout uit zal snijden. De Joden èn de niet-Joden moeten dergelijke oproerkraaiers een stap voor blijven. Moslim antisemitisme bestrijden moet aan de bron gebeuren. Het moet allereerst bespreekbaar worden gemaakt. Thuis, in de opvoeding, de anti-Joodse an anti-Israël propaganda bestrijden in de moslim theehuizen en synagogen, syncroon met de bestrijding van de hoge werkloosheid onder migranten enz.
Al bij al vrees ik dat de aanslag van gisteren de voorbode is van nog meer onheil. En eens het hek van de dam is zal er geen houden meer aan zijn.
door Brabosh.com
Gearchiveerd onder:Antisemitisme / Jodenhaat, België
