Op woensdag 13 maart ’19 ondertekenden in Brussel de minister-president van Vlaanderen, Geert Bourgeois (links) van de N-VA partij en Pierre Krähenbühl (rechts), de Commissaris-generaal van het Bureau voor Hulp en Vluchtelingen van de Verenigde Naties voor Palestijnse Vluchtelingen in het Nabije Oosten (UNRWA), een driejarige overeenkomst (2019- 2021) ter waarde van € 479.000 ter ondersteuning van de kerndiensten van UNRWA.
Het vorige akkoord dat onder de regering Bourgeois I werd gesloten dateert van 25 oktober 2015 voor de periode 2016-2018 voor een totaalbedrag van € 450.000 te verdelen over drie jaar in schijven van € 150.000.
Dat was bijna een verdubbeling ten opzichte van het akkoord dat conform het besluit van de Vlaamse Regering dat nog door zijn voorganger Kris Peeters (CD&V) werd ondertekend op 20 september 2013 voor de periode 2014-2015 dat een budget voorzag voor de UNRWA van € 250.000 te verdelen in twee uitbetalingen, een eerste € 100.000 in 2013 en een tweede schijf van € 150.000 in 2014.
Volgens UNRWA is deze nieuwe meerjarenovereenkomst – de derde tussen UNRWA en de Vlaamse overheid sinds 2010 – “een belangrijke opstap op het pad naar voorspelbare financiering die de UNRWA in staat zal stellen ononderbroken diensten te blijven verlenen aan Palestijnse vluchtelingen, inclusief onderwijs aan 532.000 Palestijnse jongens en meisjes van vluchtelingen in 715 UNRWA-scholen in het Midden-Oosten.”
Geert Bourgeois, van de Vlaams-nationalistische conservatieve partij N-VA, leidt sinds 25 juli 2014 de Vlaamse Regering als Minister-president en hij is tevens Vlaams minister van Buitenlands Beleid en Onroerend Erfgoed.
Wat alvast zeker is, dat is dat er met de N-VA er geen oplossing komt aan het Arabisch-Israëlisch conflict, integendeel. De beleidslijn van de Vlaamse regering is simpelweg het bestendigen van de bestaande situatie totdat de “Palestijnse vluchtelingen ooit kunnen terugkeren en of compensatie krijgen“, in het kader van een tweestatenoplossing conform Res. 194 en Res. 302 (zie verder).
Plaatje hierboven: Op 16 juni 2016 ondertekenden minister-president Geert Bourgeois (rechts) en UNRWA commissaris-generaal Pierre Krähenbühl (links) een nieuwe overeenkomst, die een kader zal bieden voor de steun van de Vlaamse overheid aan UNRWA in de periode 2016-2018. De regering zal 450.000 euro beschikbaar stellen voor deze samenwerking[beeldbron: Flanders Gov.]
Die groep van ca. een half miljoen oorspronkelijke vluchtelingen van 1948 (volgens UNRWA 750.000) is intussen aangezweld tot bijna 6 miljoen sinds de UNRWA om politieke redenen de Palestijnse vluchtelingenstatus erfbaar maakte.
Wat aanvankelijk met de oprichting van UNRWA bedoeld was als een humanitaire missie, werd snel een politiek beleid waar volgens UNRWA de enige oplossin,g de tweestatenoplossing is en Israël moet gedwongen worden om de Arabische vluchtelingen (die zich sinds 1964 “Palestijnen” zijn gaan noemen) te absorberen bij voorkeur door hen een eigen soevereine staat te schenken die zich echter grotendeels bevindt op Israëlische grondgebied.
UNRWA is opgericht bij Resolutie 302 (IV) van de Algemene Vergadering, met het initiële mandaat om ‘directe hulp- en werkprogramma’s’ te verstrekken aan Palestijnse vluchtelingen, om “omstandigheden van verhongering en ellende te voorkomen … en om de voorwaarden voor vrede en stabiliteit te bevordere”. UNRWA neemt het stokje over van de VN-hulp voor Palestijnse vluchtelingen (UNRPR), opgericht in 1948. Op 11 december 1948 neemt de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties Resolutie 194 (III) aan, waarin wordt besloten dat
[..] vluchtelingen die naar hun huizen willen terugkeren en in vrede willen leven met hun buren, dit op de vroegst mogelijke datum mogen doen, en dat voor het onroerend goed compensatie moet worden betaald. van degenen die ervoor kiezen niet terug te keren en voor verlies van of schade aan eigendommen die volgens de beginselen van internationaal recht of billijkheid door de regeringen of bevoegde autoriteiten zouden moeten worden goedgemaakt.
Bij het plaatje hierboven (cijfers van UNRWA zelves!). Op nauwelijks vier jaar tijd is het aantal Palestijnse vluchtelingen met 600.000 eenheden toegenomen tot bijna 6 miljoen, om de simpele reden dat de vluchtelingenstatus erfbaar is en doorgegeven wordt van vader op zoon en dat tot in der eeuwigheid. Een uniek gegeven in de geschiedenis van de vluchtelingen. Geen enkele andere vluchtelingengemeenschap ter wereld geniet een dergelijke status en dat al sinds 1950.
Opmerkelijk is vooral dat van het totaal van 5.869.733 door de UNRWA geregistreerde Palestijnse vluchtelingen er 2.4 miljoen wonen in de Palestijnse gebieden ofte 41,5 % die op eigen bodem leven met een beperkte soevereiniteit (Hamas in Gaza; PA op de Westbank in Area A en deels in Area B) waarvan 997.173 vluchtelingen (24,5 %) in 8 vluchtelingenkampen in Gaza, hoewel dat quasi autonoom bestuurd wordt door Hamas.
Daarnaast leven er 1.435.616 Palestijnse vluchtelingen in 17 vluchtelingenkampen (17 %) in de Arabische gebieden in Judea & Samaria (Area A & B) en ‘Oost-Jeruzalem’ die bestuurd worden door de Palestijnse Autoriteit (PA). De overige 3,5 miljoen Palestijnse vluchtelingen ca. 58,5 %, wonen in 49 vluchtelingenkampen van Jordanië (39%), 12 vluchtelingenkampen in Libanon (9 %) en in 9 kampen in Syrië (10,5 %).
Bronnen:
naar een artikel “UNRWA and Flanders renew partnership for three years” van 13 maart 2019 op de site van United Nations Relief and Works Agency for Palestine Refugees (UNRWA)