Plaatje hierboven: Burgemeester Christoph D’Haese (met hoge hoed), de zelfbenoemde lolbroek en grootste charlatan van het Aalsterse Carnaval, maakt in dienst van zijn rechts-populistische partij N-VA alles weer krom wat recht was en spaart daarbij geen allochtonen noch andere Joden van de maatschappij [beeldbron: Carnavalaalskoentje]
De populistische burgemeester van Aalst, Christoph D’Haese (van de rechts-populistische partij N-VA), die verantwoordelijkheid draagt voor de uitspattingen tijdens het recente carnaval van 3 maart 2019 waar een antisemitische praalwagen wereldwijde aandacht kreeg, heeft zich opnieuw in de kijker gewerkt.
Op maandag 15 april ’19 haalde hij hard uit naar een alleenstaande moeder van vreemde origine die haar drie kinderen alleen thuis achterliet om te kunnen gaan werken, met een woningbrand tot gevolg. D’Haese reageerde boos op Facebook: “Terwijl de hardwerkende Vlaming zich in alle bochten wringt om zijn kinderen van opvang te voorzien in de vakantie, laat deze allochtone moeder haar kinderen alleen thuis.“
N-VA burgemeester D’Haese zoekt spijkers op laag water en “vindt” verschillen tussen autochtonen en allochtonen die er helemaal niet zijn. Maar discriminatie en racisme op grond van oorsprong en overtuiging lopen dikwijls hand in hand met het reguliere antisemitisme en vulgaire Jodenhaat uit de oude doos zoals recent op het Aalsterse Carnaval 2019 nog maar eens werd aangetoond..
Naar aanleiding van de commotie die tijdens en na het Carnaval Aalst is ontstaan, sprak journalist Cnaan Liphshiz met de makers van de antisemitische ‘praalwagen’ in het Belgische Aalst. “Ze hebben er helemaal geen spijt van”, schreef Liphshiz. Geen zweem van spijt zelfs. Integendeel. Ze weten zich gedekt door vele instanties en politieke kopstukken, niet in het minst door hun eigenste Vlaams-nationalistische burgemeester Christoph D’haese van de N-VA partij.
“Burgemeester Christoph D’Haese heeft helemaal onze rug, hij vertelde ons dat we niets verkeerd hebben gedaan,” vertelde Pascal Soleme me. “D’Haese vertelde de groep zelfs dat zijn kantoor elke boete zou dekken die door de autoriteiten was opgelegd. Hij vondt de wagen grappig,” voegde Soleme eraan toe, een 52-jarige vader van drie, die werkt voor de politie van Aalst. Voor de pers verdedigde burgemeester D’Haese de Vismooil’n-groep en zei dat de praalwagen niet bedoeld was om te beledigen en dat “dergelijke dingen zouden moeten worden toegestaan op het carnaval van Aalst.“
Mischa Bludts van de Gazet van Antwerpen (GvA) schreef er recent dit opiniestuk over:
“Er is recent heel wat heisa ontstaan rond de wagen van carnavalsvereniging De Vismooil’n die onlangs in de carnavalsstoet door de straten van Aalst paradeerde. Het ding bestond namelijk uit enorme karikaturen van orthodoxe Joden, inclusief haakneuzen, pijpenkrullen en natuurlijk een kist vol geld.
Er volgde een storm van protest, gaande van Unesco – dat nu dreigt om de status van het carnaval in Aalst als Werelderfgoed af te nemen – over het Simon Wiesenthal Centrum (met een nogal ambitieuze claim om alle Joodse diamantairs uit Antwerpen te laten verkassen) tot en met Unia en verschillende Joodse organisaties in België. Zowel de carnavalsgroep in kwestie als de burgemeester van Aalst (N-VA’er Christoph D’Haese) schreeuwden tegelijk hun onschuld én hun verontwaardiging uit. Die wagen heeft helemaal niks met antisemitisme te maken en plus: de poppen werden gerecycleerd van een andere optocht. Net zoals politieke ideeën wel eens gerecycleerd worden? D’Haese zei zelfs kalmpjes: “Tijdens carnaval gelden er andere regels. Er mag dan gelachen worden met alle personen, politici en religies.” Zelfs als er zes miljoen in de gaskamer eindigden?
Maar van alle heisa trekken ze zich in Aalst niet veel aan. Integendeel: ze lijken er zelfs een beetje van te genieten. Zo kwamen daar zowel toeschouwers als juryleden van de verkiezing van de Arendprins – die plaatsvond nà de carnavalsperiode – aanzetten met nog meer pijpenkrullen en zwarte hoeden. Hilarisch, zo’n beschonken protest tegen al die politieke correctheid. De feestvierders zetten tussen twee pinten in op hun sociale media ook commentaren zoals ‘dit stereotype is gewoon een samenvatting van de waarheid: Joden zijn nu eenmaal altijd met geld en zichzelf bezig’.
Die carnavalskarikaturen uit Aalst en de daaropvolgende commentaren doen denken aan de tekeningen en foto’s die – naast behoorlijk wat pornografie – al tijdens de Weimarrepubliek in Der Stürmer werden gepubliceerd. Wettelijk gezien deed het tabloid van Julius Streicher niks fout, maar was het een soort ventilator of rechtvaardiging voor de jodenhaat van veel Duitsers, met alle noodlottige gevolgen van dien. Zelfs binnen de nazipartij had de krant een verdeeld publiek. Hitler was een grote fan terwijl Hermann Göring, chef van de Luftwaffe, zijn piloten verbood om het blad te lezen.
Streicher werd zelf na het proces in Neurenberg in 1946 opgehangen, maar zijn journalisten, fotografen en tekenaars kwamen er (net zoals de redactie van het nazi-propagandablad Signal dat later mee Paris-Matchoprichtte) doorgaans goedkoop vanaf en konden na de oorlog rustig elders hun ding doen.
En wat tenslotte die praalwagen in de Ajuinenstad betreft (in de Vlaamse volkstaal is een ajuin trouwens een onverantwoordelijk of dom iemand): was die antisemitisch bedoeld? Waarschijnlijk en hopelijk niet. Maar de stereotype, karikaturale boodschap die zo nonchalant werd overgebracht kan op termijn wel degelijk gevolgen hebben. Zeker als die ook nog eens wordt goedgepraat door de lokale overheid.
Er is natuurlijk geen reden tot paniek. De overgrote meerderheid van de Vlamingen huivert van dergelijke exploten. Anderzijds: Wie is de wijze? Hij die de consequenties kan voorzien. En dus moet men dergelijke, op het eerste zicht onschuldige maar in te veel onderbuiken blijkbaar nog steeds stovende gedachten blijven veroordelen. En aan de carnavalisten in Aalst: keer uw kar. Wees op zijn minst een beetje origineler en maak er iets plezant van.”
Mischa Bludts is reporter (GvA) en daarnaast is hij vooral bekend voor zijn organisatie van persreizen naar grote kunstprojecten in België, Nederland en Duitsland. Hij reageert op het gedrag van de Aalsterse carnavalisten.</em
Bronnen:
naar een artikel van Mischa Bludts “Opiniestuk na Aalst Carnaval “Wie is wijs?”” van 16 april 2019 op de site van Joods Actueel
naar een artikel van Rutger Lievens “Commotie nadat Aalsters burgemeester D’Haese (N-VA) allochtone moeder de les spelt” van 19 april 2019 op de site van Het Laatste Nieuws (HLN)
een artikel op deze blog “UNESCO dreigt antisemitisch Aalst Carnaval van zijn beschermingslijst te schrappen” van 23 maart 2019 en een artikel “Aalst Carnaval, case closed: Antisemitisme kan weer in België, zolang het maar om te lachen is” van 9 maart 2019 en een artikel “Waar de Aalsterse Jodenspotters hunnen mostaard vandaan haalden (in beeld)” van 8 maart 2019 en een artikel “Aalst Carnaval over hun Joden met haakneuzen en geldkoffers: ‘Wir haben es nicht gewußt!’” van 7 maart 2019 en een artikel “Op Carnavalsfeest in Aalst waren de Joden weer het mikpunt van spot en broeiende Jodenhaat” van 5 maart 2019