De 69-jarige Franse schrijver Patrick Modiano, geboren in 1945 in Boulogne-Billancourt, die een levenslange studie maakt van de nazi bezetting en diens effecten op zijn land, werd gisteren in het Zweedse Stockholm onderscheiden met de Nobelprijs Literatuur 2014 voor wat een academicus noemde een “kristalhelder en resonant” proza.
De Zweedse Academie prees Modiano voor zijn “kunst om te herinneren” die telkens weer schreef over dezelfde thema’s en onderwerpen zoals: herinnering, identiteit en vervreemding, allen geworteld in het trauma van de nazibezetting van Frankrijk tijdens de Tweede Wereldoorlog.
Dat blijkt onder meer uit zijn veelgeprezen boek La place de l’étoile (1968) dat later in Duitsland werd opgehemeld als een post-holocaust sleutelwerk (boekomslag hiernaast).
Modiano is de 15de Fransman die de 1,1 miljoen dollar prijs mag opstrijken en treedt hiermee in de voetstappen van beroemde Franse auteurs zoals André Gide, Albert Camus en Jean-Paul Sartre.
Modiano huwde op 12 september 1970 met Dominique Zehrfuss, geboren in 1951 in Parijs en de dochter van een befaamde architect en een Joods-Tunesische moeder. Zij studeerde schilderkunst en is van beroep juwelenontwerpster en decoratrice. Zij verzorgde tevens tekeningen in drie boeken van haar echtgenoot Modiano. Het koppel kreeg samen twee kinderen, de meisjes Zina en Marie.
Interessant detail is dat Patrick Modiano de zoon is van de Antwerpse filmactrice Louisa Colpeyn (Colpijn) en Albert Modiano, een uit het Egyptische Alexandrië afkomstige Joods-Italiaanse man, die elkaar in 1942 in Parijs ontmoetten en in 1944 in het huwelijk traden.
Colpeyn speelde in de aanloop van WOII aan de zijde van populaire Vlaamse acteurs als Charles Janssens, Nand Buyl en Yvonne Verbeeck, in een aantal typisch Vlaams-Antwerpse comedies zoals bv. Een engel van een man (1939), Wit is troef (1940) en Janssens en Peeters dikke vrienden (1940) maar acteerde vanaf 1949 enkel nog in Franse films.
Ze raakte in Frankrijk erg bekend met films zoals Les collégiennes (1957) met o.a. Catherine Deneuve, Le cercle vicieux (1960), La mort de Belle (1961), Mazel Tov ou le mariage (1968) en Bande à part (1964) van Jean-Luc Goddard met o.a. Claude Brasseur in de hoofdrol.
Met zijn ouders boterde het blijkbaar niet zo goed voor Patrick Modiano en zijn broer Rudy. Over zijn moeder zei Modiano ooit dat haar hart zo koud was dat haar schoothondje van verdriet uit een venster sprong, de dood tegemoet. Modiano bracht zijn eerste jaren door bij zijn grootouders aan moederszijde die hem Vlaams leerden spreken, zijn eerste taal dus.
In Nederlandse vertaling verscheen van Modiano o.a. ‘De plaats van de ster’ (La Place de l’Étoile) en ‘Onbekende Vrouwen’ (Des inconnues)
Over zijn vader Albert Modiano is minder bekend. Hij was een Italiaanse Jood die net zoals zoveel Joden tijdens de bezetting in WOII, zweefde tussen overleven en/of collaboreren met de nazi’s.
Hij overleefde de verschrikkingen van de oorlog dankzij groezelige handelsakkoordjes op de zwarte markt met de Gestapo.
Albert keerde al vroeg zijn hele familie de rug toe en Modiano vertelde dat hij niet eens wist waar zijn vader begraven was.
Albert Modiano (1912-1977) in 1930, de Joodse vader van Patrick Modiano
door Brabosh.com
Gearchiveerd onder:België
