Plaatje hierboven: Een plaatje om in te kaderen ‘Aalst Carnaval 2019’ om nooit meer te vergeten noch te vergeven …
Het lijkt erop dat het schip al gezonken is vooraleer het de haven van Antwerpen richting Aalst heeft verlaten. UNIA (voorheen het Gelijke Kansen Centrum CGKR) ziet geen graten in de antisemitische escapades op het Aalst Carnaval anno 2019, berichtten zowel VRT NWS en HLN heden.
UNIA-directeur Els Keytsman zegt dat de Aalsterse carnavalsgroep De Vismooi’ln “geen wetten heeft overtreden door Joodse stereotypen uit te vergroten op haar praalwagen. We begrijpen heel goed dat sommige mensen zich gekwetst voelen, maar het is binnen de limieten van de wet, omdat net de intentie niet kwaadwillig is.”
Journalist Hans Knoop in een interview met Het Laatste Nieuws:
Het is nog niet eens zo zeer die praalwagen met stereotype karikaturen die Joden het meeste angst inboezemt, wel het feit dat de burgemeester de makers van die poppen verdedigt. Zelfs als de makers geen antisemitische motieven hadden, dan nog was het verkeerd en diep kwetsend. Want het zijn exact dezelfde karikaturen die in 1938 in Duitsland hebben geleid tot de Kristallnacht en in 1942 tot het openzetten van de gaskamers. Laten we waakzamer zijn voor de gevoelens van Joden, niet alleen in hun belang, maar in dat van ons allemaal. Hitler begon ook bij de joden, maar uiteindelijk heeft hij heel Europa in zijn haat meegesleurd.
Ook de Joodse gemeenschap wil de zaken niet op de spits drijven. Het nogal boerse en bijwijlen vulgaire en smakeloze volksfeest Carnaval Aalst is heilig voor velen en dat is het ook voor de politiek. Zowel de burgemeester van Aalst als van Antwerpen behoren tot de Vlaams-nationalistische conservatieve partij N-VA.
En zoals bekend hebben de voorbije jaren vele bekende koppen in Antwerpse en Joodse middens zich gecompromiteerd door aan te sluiten bij de schaduwpremier van België aka Bart De Wever, met André Gantman en Michael Freilich niet als de minsten en meest gekende locale Antwerpse Joden. Zelfs het Forum der Joodse Organisaties (FJO) warmt haar voeten aan de kachel van burgemeester De Wever. Afblijven dus, is de boodschap.
Ook Rudi Roth, een naarstige watchdog jegens uitingen van antisemitisme en gepassioneerd medewerker van Freilich en Co, trapt op de remmen. In een interview met het HLN van vrijdag 8 maart zei Roth: “Ze spreken dan van Joden met hun lange tenen, maar dat zijn bange tenen. Ik begrijp dat zeer goed, maar ik kan mij daar boven zetten. In Aalst kunt ge niet anders. Die typisch Aalsterse spot is voor buitenstaanders – die van ’boiten ‘t stad’ – zeer moeilijk te vatten.“
Kortom: het ligt aan ons, want wij begrijpen de Aalsterse humor niet. Terug naar school dus.
Maar wat Roth zegt klopt deels wel: de Joden zijn bang. Bang voor wat komen kan … én zal [!], maar daar willen ze liever niet aan denken. En diegenen die dat wel doen, of hebben gedaan, zitten al lang in Israël, Canada of de VS of beginnen hun koffers te pakken. Maar dat laatste is geen optie voor het FJO en CCOJB. Nog niet. Maar dat komt nog wel.
Ze zien ook wel wat er gebeurt en proberen zoveel mogelijk te bemiddelen, compromissen te sluiten en het opflakkerend antisemitisme met een handvol natte dweilen te doven. Vandaar ook dat het FJO en de CCOJB (zijn franstalige kompaan) geen feitelijke juridische klacht hebben neergelegd tegen Carnaval Aalst.
Kapitulatie willen ze niet gezegd hebben hoewel het daar in feite toch op neer komt. Maar het FJO zou zich best tevreden stellen met excuses, klinkt het. Zij willen “sorry” horen, en misschien komt dat nog wel. “Eerst na een dergelijk gesprek, wordt het hen mogelijk duidelijk waarom die marionetten in een periode van alom toenemend antisemitisme achterwege dienden te blijven en staat het FJO open voor een dialoog. Het FJO pleit voor onderwijs en educatie, en zeker niet voor censuur,” zei het FJO in haar persbericht van donderdag l.l.
Ook Unia zal niet zelf naar de rechter stappen maar wil volgende week wel als bemiddelaar optreden tussen een voorgenomen gesprek tussen het Aalsterse stadsbestuur en de Joodse gemeenschap. Kortom “En ze piesten in een plas en het bleef lijk het was” zal aldus het gesprek van de laatste kans bij voorbaat worden afgesloten.
Het wordt dus uitkijken naar de volgende edities van Aalst Carnaval hoe een en ander zal evolueren nu ze het licht op groen gekregen en voluit de ‘niet zo intentioneel bedoelde‘ antisemitische koers mogen volgen, op voorwaarde dat het om te lachen is. Wat mij betreft: “Met héél Antwerpen, maar niet met mij!“
I rest my case.
Brabosh.com, Antwerpen, 9 maart 2019
Plaatje hierboven: Aalst 85ste Carnaval in 2013. Nep-Joden en nep-Nazi’s verzoenen zich. Nu de échte nog. Lachen met de Holocaust en de Joden besmeuren mag (voorlopig) alléén maar in Aalst. [bron]
Bronnen:
naar een artikel Ludwig De Wolf “Unia: ‘Aalsterse carnavalsgroep heeft geen wetten overtreden’” van 8 maart 2019 op de site van VRT NWS
naar een artikel van Steven Swinnen “Joodse Aalstenaar over ophefmakende praalwagen: “Grappig? Nee. Verbieden? Nooit”” en een artikel “Unia: “Aalsterse carnavalsgroep heeft geen wetten overtreden met praalwagen”” van 8 maart 2019 en een artikel ““Het komt van drie kanten tegelijk: extreemrechts, extreemlinks én groot deel van moslims”” van 9 maart 2019 op de site van Het Laatste Nieuws (HLN)
een artikel op deze blog “Waar de Aalsterse Jodenspotters hunnen mostaard vandaan haalden (in beeld)” van 8 maart 2019 een artikel op deze blog “Aalst Carnaval over hun Joden met haakneuzen en geldkoffers: ‘Wir haben es nicht gewußt!’” van 7 maart 2019 en een artikel “Op Carnavalsfeest in Aalst waren de Joden weer het mikpunt van spot en broeiende Jodenhaat” van 5 maart 2019